نویسنده ی مقاله حسین ربیعی،    انتشار با ذکر منبع بلا مانع است.

گرفتن وضو و با طهارت بودن

معطر بودن محل دعا و بوئیدن رایحه ی خوش (عزیزان همه عود تهیه نمایید مهم است)

صدقه کنار گذاشتن و فورا دادن به فقراء و مستمندان یا مراکز درمانی جهت بیماران بی بضاعت (بنده قلک صدقه ام را هر مدت که خالی می کنم به یک داروخانه یا یک مرکز درمانی می دهم که اگر بیمار فقیری آمد از این مبلغ او را درمان کنند. دلیلم بر این کار این است که می اندیشیدم چه کسی از فقیر گرسنه مستحق تر است. و بعد از دو ماه در یک داروخانه وقتی زن فقیری التماس دارو برای نوزاد بیمارش می کرد فهمیدم که فقیرِ بیمار وضعش دو برابر، از فقیر گرسنه بدتر است. زیرا درد بیماری هم بر درد گرسنگی اش افزون است.)

رو به قبله نشستن

به خدا گمان نیکو داشتن. (وقتی انسان با تمام وجود  باور دارد که خداوند خواسته ی معقولش را می دهد آری خداوند گمانش را دوست دارد.)

با اخلاص خدای را طلبیدن و در تنهایی بودن هنگام دعا(معمولا در جلو جمع یا فرد دیگر شما نمی توانید خالص باشید و نا خواسته کمی و اندکی ممکن است رل بازی کنید و وارد برخی نقش ها می شوید، آری وقتی می خواهید زار زار گریه کنید نمی کنید.)

پاک بودن بدن از حرام خیلی مهم است. ما برخی اوقات ناخواسته پول حرام وارد چرخه ی پول مان می شود و تنها راه حل یک روز روزه گرفتن قبل از دعاست. البته چند روز قبل از دعا یا ختم مهمی که دارد حتما حتما غذای بی شبهه بخورد. حتما از مال اندک خود بخورد و بنوشد و سعی کند با پول دیگران زندگی نکند. جهت بازدیدکنندگان خارج از کشور عرض می کنم که گریدت کارت و مستر کارت زندگی با پول دیگران است و پول شما نیست و چه بهتر که سیستم زندگی خود را طوری تنظیم کنید که به این نوع سیستم پولی نیاز نداشته باشید. تقریبا همه شما بزرگسالان به استثنای بنده البته ، وام گرفته اید و این زندگی کردن با پول دیگران است.

حضور قلب داشتن. نه اینکه با اکراه دعا کنیم و در حالیکه قلب ما پر از عصبانیت از خداست و نفرت و انزجارسرائی ها و گله کردن های طلبکارانه.

پا فشاری و اصرار در دعا: البته یاد آور می شوم که ما اصرار به دعا می کنیم اما در همان حال ضرف وجودمان را آنقدر وسیع می کنیم که اگر به حاجت مان نرسیدیم دچار دلتنگی و ملال و ملامت گذاری ها با خداوند کریم مان نشویم. گاهی وقت ها خداوند اجابت را آنسوی آستانه ی تحمل ما قرار می دهد. او می خواهد تو را برای صبرهای بزرگتر و بزرگسالی تربیت کند اگر از همان نوجوانی همه چی بگیریم معلوم نیست چه بلایی سر خودمان می آوریم! مثال: خدایا این دختر رو به من بده اون دختر رو هم بده همه رو بده...!!!

درخواست بخشش از خداوند کردن و توبه کردن و کمی ذکر استغفرالله و اتوب الیه

اسماء الحسنی 99 اسم خداوند هستند که آنها را نام بردن و بعد طلب حاجت کردن بسیار نیکو و اثر گذار و تکنیکی است که خود خداوند به ما آموخته است.

در اجتماعات دعا شرکت کنید و آنجا خواسته هایتان را هم مطرح کنید.

اول دعا برای همه ی مردم و دیگران و بعد خودمان.

اظهار خشوع و خضوع و تواضع و فروتنی در دعا. متاسفانه برخی برعکس عمل می کنند مثلا برای خدا خط و نشون می کشند و خط قرمز تعیین می کنند که اگر این حاجت منو ندی تا یک هفته نماز نمی خونم یا نعوذ بالله میگویند خدایا نشون بده که قدرت داری!! خب معلومه که خدا قدرت دارد و شما با این ادبیات تعبیر به این می کنید که اگر حاجتم را ندهی یعنی اینکه قدرتش رو نداشتی!!! این ادبیات متأسفانه در جامعه رایج شده است مثلا به کسی می گویند برای خودم متأسفم که فکر می کردم به من کمک می کنی و آدم خوبی هستی! این حرف یعنی اینکه شما اهل کمک نیستی و آدم خوبی هم نیستی! متلک پرانی در پوشش جملات ادیبانه ای که باب شده و رندی منفی صفتی است. ما نباید این گونه جملات را که یادگرفتیم با دیگری به کار بگیریم زیرا او هم به دیگری می گوید و بعد از یه مدت نسخه ی آپدیت شده اش (متلک ادیبانه ی ورژن جدید) دوباره به ما برمی گردد.

بلند کردن دستها خیلی مهم است. سجده کردن خیلی مهم است. وقتی شیطان از خداوند اجازه گرفت که از چهار طرف بتواند به انسان ورود کند و او را وسوسه کند، فرشتگان تأسف کنان نزد خداوند آمدند و بیان داشتند که این انسان شکست می خورد شیطان را نمی بیند که وارد شده و در نتیجه انسان نمی تواند جلوی شیطان را بگیرد. خداوند در پاسخ به فرشتگان فرمود: شیطان با این همه زرنگی اش ورود به انسان از دو طرف را یادش رفت اجازه بگیرد از بالا و از پائین. وقتی انسان دستش به آسمان می رود راه شیطان بسته می شود و وقتی که انسان به سجده می رود بازهم راه ورود شیطان به قلب انسان بسته می شود و فرصت خوبی است تا بدون هیچ وسوسه ای و هیچ دخالتی از شیطان، با خداوند خود، راز و نیاز کنیم و دعایی خالص نماییم.

با بسم الله الرحمن الرحیم شروع کند.

اول و آخر دعا صلوات بفرستد.

اشک بریزید. آب از چشم باریدن از خوف خداوند و اشک ریختن به شوق پیروزی در آخرت و ورود به بهشت، در اجابت دعا اثری عظیم دارد.

حاجت خود را به زبان بیاورید. با وضوح.

داشتن انگشتری از عقیق یا فیروزه که در اجابت دعا موثر می افتد.

منع از خواسته های نامعقول که اجابت نمی شوند. مانند کسی که بدون رفتن به درس، می خواهد فوق لیسانس بگیرد، یا بیکار در خانه نشسته است و ذکر یا غنی و یا مغنی می خواند و حتی کمک هم به خانواده نمی کند. برای انتقام گرفتن از دشمنان ذکر یاجلاد یاجلاد می خواند به خیال خام خود!!

این ها کارهایی بود که باید انجام می دادیم یک سری کارها هم نباید انجام دهیم تا دعا مستجاب شود. نباید ها حتی از باید ها هم مهم ترند. مثل عاق والدین شدن، تأخیر در نماز و سبک شمردن، نفاق با برادران دینی، خباثت، سوء نیت، وجود آلات و وسایل لهو و لعب در محل دعا یا ادوات قمار، خوردن مال حرام، ترک امر به معروف و نهی از منکر(اگر خجالتی هستید وبلاگ بزنید)، عدم شناخت خداوند، عدم ظرفیت.

قبولی دعای همه ی شما عزیزان را ان شاء الله با رعایت آداب دعا، آرزومندم.

نویسنده مقاله: حسین ربیعی